Η μια περίπτωση είναι… πάμε να τραγουδήσουμε, η άλλη περίπτωση είναι… πάμε να τραγουδήσουμε σωστά. Η πρώτη περίπτωση λέγεται Διασκέδαση, η δεύτερη λέγεται Τέχνη. Καθόλου μα καθόλου κακό να θέλουμε να περάσουμε καλά τραγουδώντας, είναι μια πολύ όμορφη επιλογή διασκέδασης. Αποφασίζοντας να πάμε για να τραγουδήσουμε σωστά, δεν γινόμαστε πιο αξιόλογοι άνθρωποι, απλώς επιλέγουμε διαφορετικό παλκοσένικο από αυτό που θα επιλέγαμε αν τραγουδούσαμε για να διασκεδάσουμε. Το παλκοσένικο της Τέχνης, όμως, το παρακολουθούν διαφορετικά μυαλά από αυτά που κοιτάζουν αυτούς που διασκεδάζουν τραγουδώντας, παρότι ίσως είναι πίσω από τα ίδια μάτια, στον ίδιο χρόνο και χώρο. Από το παλκοσένικο της Διασκέδασης περιμένεις κέφι και αξιοπρέπεια, από το παλκοσένικο της Τέχνης έχεις απαίτηση για αρτιότητα. Δεν είναι αυτό άδικο; Θα ήταν, αν σε έβαζαν άλλοι στα δύσκολα, από τη στιγμή, όμως, που εσύ το επέλεξες, είσαι υποχρεωμένος να παίξεις το παιχνίδι σύμφωνα με τους κανόνες του: να τραγουδήσεις, οι ακροατές σου να βαθμολογήσουν την Τέχνη σου και συ να αποδεχτείς την κριτική τους χωρίς φαντασιώσεις για κακούς συνωμότες. (Εξυπακούεται ότι τα ίδια ισχύουν και για τον Χορό και για όποια άλλη Τέχνη.)
Στις 25 Ιουνίου 2022, οι της Μικτής Χορωδίας «Θάμυρις» του Μουσικοχορευτικού και Λαογραφικού Ομίλου Ιτέας «Το Χοροστάσι» πήγαμε στη Συνάντηση Χορωδιών της Αράχωβας για να τραγουδήσουμε σωστά, οπότε η όποια εκτίμηση γι’ αυτό που παρουσιάσαμε πρέπει να είναι ανάλογη με την επιλογή μας και τον στόχο μας. Πώς τραγουδήσαμε; Προσωπική μου γνώμη, τραγουδήσαμε σωστά, κινηθήκαμε σε ένα αρκετά καλό επίπεδο και είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό, η Χορωδία μας κάνει πια Τέχνη, δεν αρκείται στο να περνάει καλά. Ευχαριστώ Αραχωβίτες φίλοι, ευχαριστώ συγχορωδοί μου, ευχαριστώ μαέστρο μας Γιάννη Χατζή!
Πάνος Μπαλτάς
